Bu çalışma, bir personel geliştirme yolu olan akran eğitimi ile ilgili bir alan taramasıdır. Bütün öğretmenlerin gelişmeye ihtiyaçları vardır. Ancak öğretmenler, sadece kendilerine ait alan, çevrelerinden kopuk, değiş tokuşun yapılmadığı, entelektüel uyarıcıların bulunmadığı, birbirine yardımın olmadığı bir ortamda kendilerini geliştiremezler. Öğretmenler, özgürce risk alabilecekleri, soru sorabilecekleri, kendi öğretmenlikleriyle ilgili olarak destekleyici ve yararlı geri bildirimler alabilecekleri değerlendirmeden uzak bir ortama ihtiyaç duymaktadırlar. Akran eğitimi, öğretmenlerin yardım alma-verme ilişkisi içine girebilecekleri güçlü bir eğitim sistemidir. Bu sistem öğretmenler arasında, mesleki dayanışmayı geliştirmekte, mesleki iletişimi artırmakta ve onlara sanatları ile ilgili olarak aynı dili konuştukları ortak bir yaşantı alanı kazandırmaktadır. Akran eğitimi sisteminde, sistemin başarılı olmasının ve öğretmenlerin doyuma ulaşarak öğrenmelerinin sırrı, onların bizzat o süreci sahiplenmelerinde yatmaktadır

Anahtar Kelimeler: Öğretme, mesleki gelişim, öğretimi geliştirme, öğretmenlerin yalnızlığı, yetiştirme, öğretmenin öğretmene yardımı