Bir görüş de okulun, öğretmenin dershanede üzerinde henüz anlaşma sağlanmamış sorunların öğretiminde izlediği yolun önemi bakımından, toplumsal düzende çok ağır bir görev altında bulunduğudur. Her şey, «öğretmek» mastarını nasıl tanımladığımıza bağlıdır.(1) Sorunlar, sanki tek yönden ele alınabilirmiş gibi sunulabilir. Bu yaklaşıma yükleme, otorite, aşılama (telkin) veya yaymaca (propaganda) yoluyla eğitim gibi türlü adlar verilir. Bu yönden, ister eski, ister yeni olsun, ne tür bir toplumsal düzen istediklerini önceden bilenlerin ellerinde çok güzel bir araçtır.(2) Öteki olasılık, birbirine karşıt türlü görüşlerin sunulmasıyla birlikte önceden belirlenen bir görüşe uygun bir sonucun sağlanmasıdır.