Ergenliğe ilişkin olarak pek çok görüş ileri sürülmektedir. Bu konudaki en yaygın görüş ergenliğin genel olarak bir ''fırtına ve stress''(bunalım ve gerilim) dönemi olduğu yolundadır. Hall'ın öncülüğünü yaptığı bu görüş, geniş tepkiler uyandırdıysa da bugün bile varlığını sürdürmektedir. (Demos and demos , 1969, Liebert and Wicks-Nelson, 1981). Ergenlere ilişkin bu görüş, 2000 yıl öncesinden destek sağlanmaktadır. Sokrates, gençleri ''ana-babalarıyla çatışan, işbirliğine girmeyen, aniden parlayan, öğretmenlerine zalimce davranan'' sorunlu bir grup olarak tanımlanmıştır (Falchikov, 1989).