Yirminci yüzyılın ilk bölümünde «ilerici eğitim»in (progressive education) ortaya çıkışına kadar eğitim felsefesi aşağı yukarı can çekişir durumda idi. Fakat, ilerici eğitimle gelen yenilikler on dokuzuncu yüzyıldan miras kalan, göreneğe dayalı bilgeliğe öylesine güçlü bir karşı çıkış idi ki eğitimciler ilericilere katılmak veya tutucular ve gelenekçiler ile birlikte olmak konusunda karar vermek için felsefeye başvurmak zorunda kaldılar. İlerici eğitim hareketi, eğitim felsefesine karşı bugünkü yoğun ilgiyi teşvik ettiği için sistemli özetlemelerimize bu eğitim görüşünün mantığını kısaca açıklamakla başlamamız yerinde olur.