30 Mayıs 1987'de düzenlenen bir anma toplantısında yüzlerce insan, Kohlberg'in dostlarından onun çocukluğu, okul yılları, yetişkinliğindeki mesleki ve özel yaşamı sırasındaki anılarını dinlediler. Onu, yaşımının bu kadar değişik zamanlarında ve bağlamlarında tanıyan bu insanların tümünün aynı kişiyi görmüş olmaları çarpıcıydı. Görünümü dağınık ve pejmürde olmasına karşın çekici ve sempatikti; fikirlerini ve
gerekçelerini savunmada yürekli ve hırslı olmasına karşın, arkadaşlık kurup sürdürmede ve eleştirilere açık olmada görkemli bir kapasiteye sahipti; çevresindeki bazı eski fikirleri benimsemesine karşın bir yenilikçi ve liderdi; o kadar fazla insana o kadar çok şey vermesine karşın kendi canına kıydı.