Eğitim sisteminin iyileştirilmesi, her şeyden önce, sistemi oluşturan altsistemlerin özelliklerinin, işleyişinin, her birinin değişmesine neden olan etmenlerin belirlenmesi ile olanaklıdır. İyileştirme girişimine ve yetkinleştirme eylemine başlamadan önce altsistemlerin ve sistemin kendisinin diğerleriyle etkileşimin nicel ölçütlerle bilinmesi gerekir. Eğitim sistemi oluşturan ve sistem içinde etkileşime en açık dinamik yapıda öğelerden biri öğrenen (öğrenci) iken diğer biri de genel adıyla öğreten (eğitmen, öğretmen, öğretim üyesi vb.)dir. Bu nedenle, öğretme/öğrenme sürecinde öğretmen eğitiminin ve bireyin mesleğinde yetkinleşmesinin önemi giderek artmakta; süreç içinde öğretmenin rolü ve yetiştirme modelleri zamanla değişmektedir. Bu bağlamda, endüstrileşmiş ülkelerde son yıllarda sürekli ve en çok tartışılan konulardan biri de öğretmen eğitimidir, (NCTM, 1980; House, 1988; Helden, 1991).