Bütün toplumlarda ve her çağda çocuk toplum için en önemli varlık olmuştur. Onun çeşitli yönlerden gelişimi incelenmiş, korunması, bakımı ve eğitimi üzerinde önemle durulmuştur. İnsan davranışını inceleyen bilimler ve özellikle psikanalitik kuram yaşamın ilk yıllarının kişiliğin oluşmasında en önemli devreyi oluşturduğunu bilimsel olarak kanıtlamıştır. Bu ilk yıllarda çocuk aile üyeleriyle yoğun ilişkiler içindedir. Aile kişiliğin temellerinin atıldığı ve izlerinin yaşam boyu taşındığı bu kuruma olarak tüm insanların yaşamında önemli bir rol oynar. Çocuk daha sonra, toplumsallaşma gereksinimini aile dışında, diğer yetişkinler ve kendi yaşıtlarıyla beraber olduğu ortamlarda gidermeye çalışır. Bu aşamada da toplumsal bir sistem olan eğitim kurumlarının rolleri belirgin bir biçimde ortaya çıkar.